
Bij veel dieren worden tastharen (of “vibrissae”) vaak over het hoofd gezien. Toch zijn deze haren, te vinden rond de snuit, ogen en soms zelfs op andere delen van het lichaam, een essentiële bron van informatie. Of het nu gaat om een paard op stal of een kat die in het donker sluipt: tastharen maken een wereld van verschil.
Normale haren zitten in een wortelkanaal, maar tastharen hebben een speciaal aangepaste wand van dat wortelkanaal. De wortel zelf ligt in een sinus, een holte gevuld met bloed. In de binnenwand van deze sinus zitten kleine structuren die heel gevoelig zijn. Zodra de tasthaar iets aanraakt, zorgt dat ervoor dat het bloed in de sinus gaat bewegen. Zo kunnen dieren met tastharen dingen waarnemen door aanraking. Het is dus eigenlijk een slim systeem om hele kleine dingen te “voelen”!
Paarden hebben tastharen op de neus en rond de lippen.
Katten hebben tastharen op de wangen, bovenlip, poten, tenen en rond de ogen.
Bij honden bevinden tastharen zich voornamelijk op de bovenlip and wangen.
Konijnen hebben opvallend lange tastharen op hun snuit, boven hun ogen en op hun kin.
Cavia’s hebben tastharen op hun snuit and wangen.
Fretten hebben tastharen aan de zijkanten van de neus en ook langs hun wangen.
Knaagdieren hebben tastharen op hun snuit, bovenlip and wangen.
Ja dat lees je goed! Meervallen hebben barbels (ook wel snorharen genoemd) aan hun snuit. Deze zijn vergelijkbaar met tastharen en vervullen een soortgelijke functie. De barbels zijn bedekt met gespecialiseerde zenuwuiteinden en receptoren die gevoelig zijn voor aanraking, geur en smaak. Dit stelt meervallen in staat om in troebel water te navigeren en te jagen, zelfs als het zicht beperkt is.
De gezondheid en werking van tastharen kunnen beïnvloed worden door verschillende factoren, zoals temperatuur en luchtvochtigheid. In koudere klimaten kunnen tastharen minder gevoelig zijn doordat de zenuwen minder actief zijn bij lage temperaturen. Dit kan de communicatie en het oriëntatievermogen van dieren beïnvloeden. Ook veranderingen in de luchtvochtigheid kunnen de flexibiliteit van de tastharen beïnvloeden, wat ze minder effectief maakt in het detecteren van subtiele bewegingen of veranderingen in de omgeving.
Sommigen knippen tastharen uit onwetendheid, bijvoorbeeld om een ‘nettere’ uitstraling te krijgen. Dit is echter schadelijk, omdat het dieren berooft van hun sensorische capaciteit. Voor paarden is het knippen van tastharen in Nederland zelfs verboden.
Sommigen dierenrassen zijn zo gefokt dat ze geen tastharen meer hebben, dit is erg nadelig voor het dier. Denk bijvoorbeeld aan de naaktkat. Het ontbreken van deze haren beïnvloed hen elke dag, omdat ze niet kunnen profiteren van de sensorische feedback die katten nodig hebben. Dit maakt ze onhandig en bang, vooral als ze nieuwe, onverwachte of uitdagende situaties tegenkomen.
Tastharen zijn niet alleen voor navigatie, maar bieden dieren ook een gevoel van hun omgeving dat ze anders zouden missen. Ze zijn belangrijk voor elk dier maar vooral onmisbaar voor dieren die weinig tot geen zicht hebben in bepaalde omstandigheden, zoals in het donker of in krappe ruimtes. Door respectvol met deze natuurlijke sensoren om te gaan, zorgen we ervoor dat onze dieren optimaal kunnen functioneren.
Meer weten over dieren? Hoe je ze het best kunt verzorgen en waar je hierbij op kunt letten? Stuur ons je vraag of volg de socials van HFL Animal Health!